بهترین معیار و روشن گرترین کلام در این بین بیانات رهبر معظم انقلاب در خصوص رابطه با آمریکاست. مرور سخنان رهبری در این خصوص به خوبی نشان دهنده فاصله فکری هاشمی رفسنجانی با خط فکر ولایت است. مطلب زیر گزیده ای از فرمایشات حضرت آیت الله خامنه ای در 22 سال گذشته در خصوص مذاکره و رابطه با آمریکا و همچنین خصوصیات افرادی است که چنین پیشنهادهایی را مطرح می کنند.
ادامه مطلب :
فریب لبخند دشمن را نخورید/راحت عهد می شکنند
” گاهى به روى ما لبخند زدند. اوائل گاهى بعضى از ما باور ميكرديم. يواش يواش فهميديم پشت صحنه چيست. فريب لبخند دشمن را، فريب وعدههاى دروغ دشمن را نخوريم. جبههى قدرت مادىاى كه امروز بر دنيا مسلط است، راحت عهد ميشكند. بدون هيچ دغدغهاى عهدشكنى ميكنند، زير قولشان ميزنند، زير حرفشان ميزنند، نه از خدا خجالت ميكشند، نه از خلق خجالت ميكشند، نه از طرف مذاكره خجالت ميكشند؛ راحت دروغ ميگويند! من نمونههاى زنده دارم - كه حالا در اينجا جاى بحثش نيست؛ شايد آن وقتى كه لازم باشد، عرض بكنم - همين اظهاراتى كه آمريكائىها كردند، رئيس جمهور آمريكا كرد؛ نامهاى كه به ما نوشت، جوابى كه ما داديم؛ بعد عكسالعمل و اقدامى كه آنها با مضمون آن نامهها كردند. اينها يك روزى در اختيار افكار عمومى دنيا - آن وقتى كه لازم باشد - قرار خواهد گرفت؛ خواهند ديد كه اينها چه جورىاند، حرفشان چقدر اهميت و ارزش دارد، وعدهشان چقدر ارزش دارد. بنابراين يكى از كارهاى اساسى ما اين است كه فريب لبخند و وعدهى دروغ اينها را نخوريم".
خطبههای نماز جمعه تهران 1390/11/14
معنای مذاکره یعنی چشم بستن بر همه ظلم های آمریکا
” خيلىها بودند از همان اوائل انقلاب، ميگفتند آقا حالا كه انقلاب پيروز شد، ديگر بس است؛ برويم با آمريكائىها مسائل را تمام كنيم! اين معنايش اين بود كه شعار ظلمستيزى انقلاب تخطئه شود. اين را تشويق ميكردند. در طول زمان، بودند كسانى كه دنبال اين بودند؛ يعنى برويم با آمريكا همراه شويم؛ آن كسى كه دشمن اصلى ماست، برويم زير بال او؛ به دامن او پناه ببريم. معناى اين حرف، فروختن قضيهى فلسطين است. معناى اين حرف، اغماض كردن از جنايات آمريكا در عراق و افغانستان و امثال اينهاست. معناى اين حرف، چشم بستن بر روى اين همه ظلمى است كه آمريكا در جهان بر ملتها دارد انجام ميدهد. معناى اين حرف، يعنى به اين مسائل اعتراض نكنيم. خب، عادى كردن روابط معنايش اين است كه ديگر ملت ايران و مسئولين ايران نتوانند صريح اعتراض كنند و حرفشان را بزنند؛ و يك مرحله آن طرفتر، تدريجاً مجبور بشوند حرف آنها را قبول كنند. خب، اين ثبات و استقامت، پر زحمت بود؛ اما بابركت بود، رحمت الهى را هم جلب كرد، توجه ملتها را هم جلب كرد.”
خطبههای نماز جمعه تهران 1389/11/15
ما همیشه این پیشنهاد را رد کرده ایم
” اما در قضيهى مذاكره كه اين را زودتر از همه بگوئيم؛ بد نيست كه حرف مذاكره ميزنند. اين پيشنهاد البته جديد نيست. از قبل هم دولتهاى آمريكا به ما پيشنهاد ميدادند براى مذاكره؛ ما هم هميشه اين پيشنهاد را رد كردهايم. البته دلائلى وجود دارد، اما يك دليل واضح اين است كه مذاكرهى در سايهى تهديد و فشار، مذاكره نيست. يك طرف مثل ابرقدرتها بخواهد تهديد بكند و فشارى بياورد و تحريمى بكند و يك دست آهنىاى را نشان بدهد و از آن طرف هم بگويد خيلى خوب، بنشينيم پشت ميز مذاكره! اين مذاكره، مذاكره نيست. اينجور مذاكرهاى را ما با هيچ كس نميكنيم. لذا آمريكا هميشه با اين چهره براى مذاكره وارد ميدان شده است".
بیانات در دیدار كارگزاران نظام 1389/05/27
هرگاه لبخند زدند، خنجری پشت سرشان مخفی کردند
” جمهورى اسلامى هيچ رودربايستى با هيچ دولتى ندارد؛ ليكن دولتى كه دستش از منابع عظيم مالى و انسانى كشور قطع شده بود و هرچه توانست توطئه كرد، دولت آمريكا بود. سى سال دولت آمريكا عليه نظام جمهورى اسلامى و عليه ملت ايران توطئه كرده، ضربه زده، تدابير گوناگون انديشيده؛ هر كار توانسته كرده. اگر شما فكر كنيد يك كارى بود كه آمريكائىها ميتوانستند بكنند و نكردند، بدانيد كه چنين چيزى نيست؛ هر كار ممكن بوده، كردهاند.
گاهى هم حرفهاى بهظاهر آشتىجويانهاى در اين مدت زدند؛ اما هر وقت كه لبخندى به روى مسئولين جمهورى اسلامى زدند، وقتى دقت كرديم، ديديم خنجرى در پشت سرشان مخفى كردهاند؛ از تهديد دست برنداشتهاند؛ نيتشان عوض نشده است. خندهى تاكتيكى، لبخند و روى خوش تاكتيكى، فقط بچهها و كودكان را فريب ميدهد. يك ملت بزرگ با اين تجربه، و مسئولين برگزيدهى يك چنين ملتى، اگر فريب بخورند، خيلى بايد سادهلوح باشند؛ يا بايد سادهلوح باشند، يا بايد غرق در هوى و هوس باشند؛ دنبال زندگى راحت و خوش و همراه با عافيت باشند؛ بخواهند با دشمن بسازند. والّا اگر مسئولين كشور باهوش باشند، دقيق باشند، مجرب باشند، پخته باشند، دل در گرو منافع ملت با همهى وجود داشته باشند، گول لبخند را نميخورند.
صورت قضيه اين است كه بيائيد مذاكره كنيم؛ اما در كنار مذاكره، تهديد؛ كه اگر مذاكره به اين نتيجهى مطلوب نرسد، پس چنين و چنان! اين شد مذاكره؟! اين همان رابطهى گرگ و ميش است كه امام گفت: رابطهى گرگ و ميش را ما نميخواهيم. بيائيد بنشينيد با ما سر ميز، مذاكره كنيد بر سر فلان موضوع؛ مثلاً بر سر موضوع هستهاى، ليكن شرطش اين است كه اين مذاكره، به فلان نتيجهى معين برسد! مثلاً دست برداشتنِ كشور از فعاليت هستهاى، اگر به اين نتيجه نرسد، پس چنين و چنان؛ تهديد".
بيانات در ديدار دانشآموزان در آستانه 13 آبان 1388/08/12
با ملت ایران اینطور نمی شود حرف زد
” ما در زمينهى مسائل مهم خودمان احساساتى نيستيم؛ از روى احساسات تصميم نميگيريم؛ ما با محاسبه تصميم ميگيريم. ميگويند بيائيد مذاكره كنيم، بيائيد روابط ايجاد كنيم. شعار تغيير ميدهند؛ خوب، اين تغيير كجاست؟ چه تغيير كرده؟ اين را براى ما روشن كنيد؛ چه تغيير كرده است؟ دشمنى شما با ملت ايران تغيير كرده؟ كو علامتش؟ دارائىهاى ملت ايران را آزاد كرديد؟ تحريمهاى ظالمانه را برداشتيد؟ از لجنپراكنى و اتهامزنى و تبليغات سوء عليه اين ملت بزرگ و مسئولين مردمى آن دست برداشتيد؟ دفاع بىقيد و شرط از رژيم صهيونيستى را كنار گذاشتيد؟ چه تغيير كرده؟ شعار تغيير ميدهند، اما در عمل تغييرى مشاهده نميشود.
تا وقتى دولت آمريكا روش خود را، عمل خود را، جهتگيرى خود را، سياستهاى خود را، مثل اين سى سال عليه ما ادامه دهد، ما همان آدم سى سال قبل، همان ملت اين سى سال هستيم. ملت ما از اينكه باز هم شما شعار بدهيد كه «مذاكره و فشار»، ما با ايران مذاكره ميكنيم، در عين حال فشار هم وارد مىآوريم - هم تهديد، هم تطميع - بدش مىآيد. اينجور با ملت ما نميشود حرف زد.”
بيانات در جمع زائران و مجاوران حضرت امام رضا 1388/01/01
دلیل دشمنی آمریکا با ایران
” بعضي ها مىگويند آقا! چرا دشمنىِ امريكا را تحريك مىكنيد؟ خب، اگر بخواهيم دشمنىِ امريكا را تحريك نكنيم، بايد بگيريم بخوابيم، از كار و تلاش دست برداريم و افتخارات خودمان را فراموش كنيم! آن وقت امريكا از ما ممنون خواهد شد؛ امريكا اين است. آيا ملت ايران به اين راضى است؟! آنها به خاطر اين كه فلان مسئول در كشور فلان حرف را زده است يا سياست ما فلان جور حركت كرده است، با ما دشمن نيستند؛ نه، آنها به خاطر بيدارى ملت ايران با ما دشمنند. هر جا كانون بيدارى است، آماج مهمترى براى حملهى دشمنان اين ملت است. شما نگاه كنيد، ببينيد هر جائى كه بيدارى از آنجا مىتراود و هشيارى و انگيزه و آمادگىِ جوانان ملت از آنجا بيشتر بُروز و درخشش پيدا مىكند، با آنجا بيشتر دشمنند. با خانوادههاى شهدا دشمنند.”
بیانات در دیدار جانبازان و ايثارگران و خانوادههاى شهداى استان فارس 1387/02/13
از دهان گرگ طعمه را با قدرت می گیرند
” از دهان گرگ طعمه را با مذاكره نميشود گرفت؛ با قدرت بايد گرفت. هزار و صد سال است كه در ادبيات كشور ما:
“مهترى گر به كام شير در است / رو خطر كن ز كام شير بجوى” را گفتهاند. گاهى هم عمل شده در تاريخ ما، بسيارى از اوقات هم عمل نشده. امروز ملت ايران دارد با ايستادگى خود به اين توصيه عمل ميكند؛ «رو خطركن». اين است مسئلهى ما. مسئلهى ما با آمريكا و مسئلهى ما با مستكبرين عالَم اين است. آنها ميگويند شما وجودتان، استعدادتان، قدرتتان را به صحنه نياوريد كه در مقابل قدرت ما، سلاح ما، توانائيهاى تبليغاتى ما رقيبى وجود نداشته باشد، ما بتوانيم يكهتازى كنيم در ميدان. جواب ملت ما اين است كه: نخير، ما ميتوانيم از حق خودمان دفاع كنيم؛ ميتوانيم جلو تجاوز شما را بگيريم؛ اگر نكنيم، خدا از ما مؤاخذه خواهد كرد.”
بیانات در ديدار مردم تبریز 1386/11/28
اولین کسی که بگوید رابطه ایجاد کنید، من هستم
” يكى از سياستهاى اساسىمان قطع رابطهى با آمريكاست. هرگز هم نگفتيم ما تا ابد قطع رابطه خواهيم بود؛ نه، هيچ دليلى ندارد كه تا ابد قطع رابطه با هر كشورى، با هر دولتى داشته باشيم. مسئله اين است كه شرائط اين دولت به گونهاى است كه رابطهى با او براى ما ضرر دارد. انسان رابطه را با هر كشورى به دنبال تعريف يك منفعتى ايجاد ميكند؛ آنجائى كه براى ما منفعت ندارد، دنبال رابطه نميرويم؛ حالا اگر ضرر داشت، به طريق اولى دنبال رابطه نميرويم.
مينشينند آقايان وراجى كردن و حرف زدن و استدلال كردن، كه نبود رابطهى با آمريكا براى ما مضر است. نه آقا! نبود رابطهى با آمريكا براى ما مفيد است. آن روزى كه رابطهى با آمريكا مفيد باشد، اول كسى كه بگويد رابطه را ايجاد بكنند، خود بنده هستم.
بیانات در دیدار دانشجويان دانشگاههاى استان يزد 1386/10/13
معنای مذاکره برای آمریکا
” ما از اول اعلان كرديم و الان هم اعلان مىكنيم، در هيچ يك از مسائل مورد اختلاف خودمان با امريكا، ما با امريكا مذاكره نمىكنيم. دليل آن هم يك امر واضحى است؛ دليل اين است كه مذاكره براى امريكايي ها يك ابزارى است براى تحميل خواستههاى خودشان به طرف مذاكره. مذاكره مفهوم واقعى خودش را در مذاكرات امريكا با طرفهاى خودش ندارد و از دست داده است. مذاكره براى چيست؟ وقتى دو دوست در يك مسئلهى مورد اختلاف با هم مذاكره مىكنند، اين براى اين است كه هر كدام از نقطهاى كه قرار دارند، حركت كنند و به يك نقطهى مورد توافق برسند.امريكا مذاكره را به اين معنا نمىداند. آنها مذاكره را وسيلهاى براى تحميل خواستههاى خودشان قرار مىدهند؛ براى وارد آوردن فشار. بنابراين مذاكره با امريكا در همهى مسائل معنا ندارد.”
بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی 1385/01/01
ارتباط و مذاکره هم خیانت است و هم حماقت
” عدّهاى با دستشان به پاى خود رشتههايى را مىبندند و گرههايى را به وجود مىآورند؛ خود را از قابليت استفاده براى اين ملت و آرمانهاى او مىاندازند و بعد هم اسلام و نظام اسلامى و احكام اسلامى را متّهم مىكنند. ناجوانمردى از اين بيشتر؟! بعضى در دلِ خود احساس ضعف مىكنند، يا چشمغرّههاى امريكا آنها را مىترساند، يا وعدههاى امريكا و امثال امريكا دل ضعيف و ناتوانشان را به خود جذب مىكند؛ لذا به سمت امريكا مىكشند. آنگاه ملت و جوانان مؤمن و مديران باايمان و باصفاى كشور را متّهم مىكنند كه اينها نمىتوانند؛ بنابراين ناچاريم برويم تسليم امريكا شويم! كسانى كه دم از مذاكرهى با امريكا مىزنند، يا از الفباى سياست چيزى نمىدانند، يا الفباى غيرت را بلد نيستند؛ يكى از اين دو تاست. در حالى كه دشمن اينطور اخم مىكند، اينطور متكبّرانه حرف مىزند، اينطور به ملت ايران اهانت مىكند، تصريح هم مىنمايد كه مىخواهد عليه اين نظام و اين كشور و منافع آن اقدام كند، عدّهاى در اينجا ذليلانه و زبونانه مىگويند: چه كار كنيم؛ برويم، نرويم، نزديك شويم، با آنها صحبت كنيم، در خواست كنيم، خواهش كنيم؟! اين اهانت به غيرت و عزّت مردم ايران است؛ اين نشانهى بىغيرتى است؛ اين سياستمدارى نيست. سعى مىكنند رنگ و لعابى از فهم سياسى به كار خود بدهند؛ نه، اين درست ضدِّ فهم سياسى است. مسألهى امريكا اين است كه هويّت اسلامى و ملى ما را قبول ندارد و اين را به زبان مىآورد. چرا عدّهاى از مدّعيان سياست و فهم، نمىفهمند؟! واقعاً جاى تأسّف است. حكومتى كه اينطور صريحاً مىگويد مىخواهم عليه نظام اسلامى و خواستِ ملت ايران عمل كنم و براى براندازى اين نظام بودجه مىگذارد، ارتباط و مذاكره با آن، هم خيانت و هم حماقت است!”
بيانات در ديدار جمعی از فرماندهان و رزمندگان عملیات آزادسازی خرمشهر1381/03/01
مذاکره برای دولت آمریکا مفید است
” الان ورد و ذكر عدّهاى مذاكرهى با امريكا شده است! چه مذاكرهاى؟! مىگويند با امريكا مذاكره كنيد تا موذيگرى نكند؛ فشار وارد نياورد؛ تهديد نكند و منافع ملى ما را رعايت نمايد. مگر كشورهايى كه امروز مورد تهديد امريكا هستند- غير از جمهورى اسلامى - با امريكا مذاكره نمىكنند؟ مگر آنها با امريكا رابطه ندارند؟ مذاكره و رابطه، مانع فشار آوردن و تهديد كردن و بدجنسى كردن و افزونطلبى نيست؛ مذاكره مشكلى را حل نمىكند. دولت امريكا صريحاً با نظام اسلامى، هويّت اسلامى و ايمان اسلامىِ مردم ما اعلام مخالفت كرده است. علّتش اين است كه اسلام موجب شده تا اين ملت در مواضع خود مستقر و ثابت باشد و پابرجا بايستد و تسليم آنها نشود. هدف امريكا اين است كه سيطرهى خود را كه در دوران رژيم منحوس پهلوى - بخصوص در سى سال آخر آن رژيم - بر همه جاى كشور گسترده بود، دوباره برقرار كند. معلوم است كه ملت ايران بعد از اين انقلاب عظيم، بعد از اين همه فداكارى و قهرمانى و بعد از اين همه شهادتها، تسليم چنين زورگويى نخواهد شد. نخير، مذاكره هيچ مشكلى را حل نمىكند.
مذاكره با امريكا، البته براى دولت امريكا مفيد است. با مذاكره، او جاى پايى پيدا مىكند تا بتواند خواستههاى خود را بيشتر تحميل كند و توقّعات خود را انبوهتر بر سر اين ملت و دولت بريزد. مذاكره موجب مىشود كه دولت امريكا بتواند همين تهديدهايى را كه الان از دور مىكند، همين توقّعات بيجا و قلدرانهاى را كه در مصاحبهها و سخنرانيها مىگويد، پشت ميز مذاكره، با حجم بيشتر و با قدرت چانهزنى بيشتر، بر سر مسؤولان كشور ما بريزد. معناى مذاكره اين نيست كه امريكا حاضر باشد هويّت اين ملت را، نظام جمهورى اسلامى را، ايمان اين مردم و مواضع آنها را به رسميت بشناسد. آنها با اين اساس مخالفند؛ آنها با حضور اين مردم مؤمن مخالفند؛ آنها دنبال اين هستند كه همان روشهايى را كه در دوران حكومت پهلوى اعمال مىشد - همان فساد، همان تسلّط و همان قاهريّت - دوباره در اين مملكت ايجاد كنند. اينكه با مذاكره حل نمىشود. مگر اين ملت اجازه خواهد داد كه مسؤولى در اين كشور - از رهبرى گرفته تا همهى مسؤولان - از مواضع اسلامى و منافع اساسىِ سرنوشتسازش يك قدم عقب بنشيند؟”
بيانات در ديدار جمع كثيرى از كارگران و معلّمان به مناسبت روز كارگر و هفته معلّم1381/02/11
امام بالاتر از مذاکره را هم گفتند
” ما در دنيا اهل مذاكرهايم. بنده از زمان رياست جمهورى هميشه به وزارت خارجه و دستگاههاى گوناگون تأكيد مىكردم كه برويد با دولتها و كشورها صحبت كنيد، در مجامع جهانى شركت كنيد. به رؤساى جمهور بعد از رياست جمهورى خودم هميشه تأكيد مىكردم كه مسافرت كنيد؛ در مذاكرات شركت كنيد و ارتباط داشته باشيد؛ رفت و آمد داشته باشيد. مبنائاً به مذاكره معتقدم؛ اما مذاكره با كه و بر سر چه؟ مذاكره براى رسيدن به يك قدر مشترك؛ دو طرف بايد همديگر را قبول داشته باشند؛ يك حدّ وسطى هم وجود داشته باشد؛ مذاكره كنند تا به اين حدّ وسط برسند. آن طرفى كه شما را اصلاً قبول ندارد، با اصل وجود شما به عنوان جمهورى اسلامى طرف است، با او چه مذاكرهاى مىتوانيد بكنيد؟! مذاكره بايد از موضع قدرت و قوّت باشد. كسانى كه در شرايط تهديد به فكر مذاكره مىافتند، ضعف خودشان را با صداى بلند اعلام مىكنند. اين حركتِ بسيار غلطى است. امام بالاتر از مذاكره را گفتند، فرمودند: اگر امريكا آدم شود، ما با او رابطه هم برقرار مىكنيم؛ يعنى اگر از خوى استكبارى دست بردارد؛ مانند يك طرف برابر، و نخواهد اهداف خودش را در داخل ايران تعقيب كند، در آن صورت او هم مثل بقيهى دولتها خواهد بود. اما واقعيّت اين نيست؛ آنها هنوز خوابِ دوران سلطهى زمان پهلوى را مىبينند.”
بيانات در ديدار كارگزاران نظام1380/12/27
حتی مذاکره بر خلاف مصالح و منافع ملت است
” نه فقط رابطه با امريكا، بلكه مذاكره با دولت امريكا امروز برخلاف مصالح ملى و منافع ملت است. اين يك نظرِ متعصّبانه نيست؛ اين يك انديشه و فكر است؛ مذاكره با امريكا - چه در قضاياى كنونى و چه در مسائل ديگر - به معناى باز كردن باب توقّعات و طلبكاريهاى امريكاست. كسانى كه دم از مذاكره مىزنند - كه البته سوء نيّت ندارند، دچار غفلتند - توجّه ندارند كه مذاكره با امريكا در هر يك از قضايايى كه اين دولت در آن براى خودش ايده و منفعتى تعريف كرده است- مثل همين قضيهى افغانستان - هيچ فايدهاى ندارد. چرا؟ چون او مستكبر است و تسليم نمىشود. مذاكرهى امريكا با يك دولت، به معناى اين نيست كه مىخواهد نظرات آن دولت را قبول كند؛ حتّى نظرات مجامع جهانى را قبول نمىكند! چند روز پيش در خبرها خواندم كه رئيس جمهور پاكستان از امريكاييها درخواست مىكند كه براى حمله به افغانستان، از فلان فرودگاه استفاده نكنند؛ از بقيهى فرودگاهها استفاده كنند؛ اما امريكاييها خواستهى او را رد مىكنند! يعنى به نظرِ مشورتىِ رئيس آن كشور در مورد يك فرودگاه اعتناء نمىكنن!”
بيانات در اجتماع بزرگ مردم اصفهان1380/08/08
مسئله اصلی اسرائیل است
” در اين سه، چهار سال اخير، گاهى امريكاييها در گوشه و كنار گفتند كه ما مايليم با ايران ارتباط داشته باشيم! اما هدف آنها از اين ارتباط چيست؟ اين را پوشيده نگه مىداشتند؛ تا اين اواخر كه يكى از دولتمردانشان - حالا دولتمردان كه چه عرض كنم؛ طرف، خانم بود! - سادهلوحى بهخرج داد و چيزى را كه آنها نمىگفتند، او در كلماتش افشا كرد! گفت ما با ايران رابطه برقرار مىكنيم؛ ليكن شرط اين رابطه اين است كه ايران اوّل بايد مسألهاش را با اسرائيل حل كند! بله؛ اصلاً قضيه همين است. اين را هميشه ما مىگفتيم، اما بعضيها ملتفت نبودند! مسألهى اصلى امريكا در رابطه با هر كشورى و بخصوص در رابطه با ايران اسلامى - كه امروز بلندترين پايگاه مبارزه با اسرائيل اينجاست - همين مسأله است.”
بيانات در ديدار دانشجويان و دانشآموزان به مناسبت سالروز تسخير لانه جاسوسى امريكا1378/08/12
مذاکره هیچ تاثیری ندارد
” رابطه و مذاكره با دولت امريكا، به حال ملت ايران هيچ فايدهاى ندارد. امروز از چيزهاى جالب اين است كه دستهاى امريكايى و تبليغات امريكايى - همانطورى كه در هفتهى اوّل اين ماه عرض كردم - در دنيا اينگونه شايع مىكنند كه ملت ايران مشكلاتى دارد؛ راهحل و كليد اين مشكلات هم اين است كه بيايد با امريكا مذاكره كند! تو گفتى و من باور كردم! مذاكره، هيچ فايدهى قابل ذكرى براى ملت ايران ندارد. البته ضررهايى دارد كه بعد عرض مىكنم؛ اما اصلاً فايده ندارد.
كسى كه خيال كند اگر ما با امريكا مذاكره كرديم، محاصرهى اقتصادى و قانون «داماتو» و … از بين خواهد رفت، اشتباه كرده است. اوّلاً هر كدام از رفتارهاى امريكا با ايران، بعد از مدّتى محكوم به شكست شده است. مگر بار اوّلى است كه اينها اينطور با ما رفتار مىكنند؟ مگر بار اوّلى است كه تهديد مىكنند؟ مگر بار اوّلى است كه محاصرهى اقتصادى مىكنند؟”
خطبه های نماز جمعه تهران1376/10/26
دلیل خواست آمریکا برای مذاکره چیست؟
” حال عدّهاى، سادهلوحانه، اين گوشه و آن گوشه مىنشينند، حرفى و نِقى مىزنند. قلم روى كاغذ مىآورند كه: «چرا با امريكاييها مذاكره نمىكنيد؟ تا كى مىخواهيد اين وضع ادامه داشته باشد؟» آيا اينها نمىفهمند در دنيا چه خبر است؟ نمىفهمند كه توقّع اين دشمنِ افزونخواهِ مغرورِ كمخرد و بىحكمت چيست؟ تصوّر مىكنند همينقدر كه ما مذاكرات و روابطمان را با امريكا شروع كرديم، همهى مشكلات تمام خواهد شد؟ نه آقا، قضيّه اين نيست. آرى؛ امريكاييها در اظهارات رسمى مىگويند و اظهار مىكنند كه ما آمادهى مذاكره با ايرانيم. مذاكره براى چه؟ معلوم است؛ مذاكره براى اينكه راهى و مجرايى براى فشار آوردن روى دولت ايران پيدا شود. مذاكره را براى اين مىخواهند. چه مذاكرهاى؟! ما با شما كارى نداريم، احتياجى به شما نداريم، ترسى از شما نداريم، هيچ محبّتى به شما نداريم. شما كسانى هستيد كه در روز روشن، جلو چشم همهى مردم دنيا، هواپيماى مسافربرى ما را به بهانهى دروغ و واهى، سرنگون كرديد و دهها نفر انسان را كشتيد و حتّى عذرخواهى هم نكرديد.”
بيانات مقام معظّم رهبرى در آستانه سالروز تسخير لانه جاسوسى امريكا و روز ملّى مبارزه با استكبار1373/08/11
[سه شنبه 1391-12-01] [ 12:31:00 ب.ظ ]