امام علی (ع) :

وَ هُوَ خا تَمُ النَّبیّینَ ، أَجوَدُ النّاسِ کَفّاً وَ اَرحَبُ النّاسِ صَدراً وَ أَصدَقُ النّاسِ لَهجَةً وَ أَوفَی النّاسِ ذِمَّةً وَ أَلیَنُهُم عَریکَةً وَ أَکرَمُهُم عِشرَةً مَن رَآهُ بَدیهَةً هابَهُ وَ مَن خا لَطَهُ مَعرِ فَةً أَحَبَّهُ یَقولُ ناعِتُهُ : لَم اَرَقَبلَهُ وَ لا بَعدَهُ مِثلَهُ:

او خاتم پیامبران است. بخشنده ترین مردم بود،سعه صدرش از همه بیشتر (پر حوصله ترین مردم ) و راستگو ترین و پایبند ترین آنان به عهد و پیمان. از همه نرمخو تر بود و رفتارش بزرگوارانه تر. هر کس بدون سابقه قبلی او را می دید ، هیبتش او را می گرفت و هر کس با او معا شرت می نمود و او را می شناخت دوستدارش می شد و هر کس می خواست او را تو صیف کند،می گفت : نظیر او را در گذ شته و حال ندیده‌ام.

بحار الانوار ۱۶/۱۹۰/۲۷