این سخن را هنگام به خاک سپردن سرور زنان ، حضرت فاطمه (س) بیان کرد ، گویا در کنار قبر پیامبر (ص) با او راز می گفت.

درد دل با پیامبر در سوگ فاطمه

سلام بر تو ای پیامبر خدا ، سلام من و دخترت که اکنون در کنار تو آمده ، و به سرعت به تو پیوسته. ای رسول خدا ، بر مرگ دخت برگزیده تو شکیبایی ام اندک شد ، و طاقت و توانم از دست رفت ، ولی مرا  که غم بزرگ جدایی تو را دیده ام و رنج مصیبت تو را کشیده ام جای شکیبایی است ؛ زیرا من با دست خود تو را در بستر قبر خواباندم ، و سرت بر سینه من بود که جان به جان آفرین تسلیم کردی ؛ پس ما از خداییم و به خدا باز می گردیم.

آن امانت [ که نزد من سپرده بودی ] بازگردانده شد ، و آن روح گروگان در بدن گرفته شد و اما از این پس اندوه من همیشگی است ، و شبم با بیداری می گذرد ، تا زمانی که خداوند همان جایگاه را که تو در آن اقامت کرده ای ، برای من برگزیند.

ترجمه خطبه202نهج البلاغه