از ازل آب و گلم گفت : که من کوثری ام / فاطمی دین و حسینی ، حسنی ، حیدری ام
همه ی دلخوشی ام ای گل زهرا (س) این است/ که خوش اقبال از این مرحمت داوری ام
سر در قصر بهشتی دلم بنوشتند / که مسلمان مرام حسن عسگری ام
چه کسی مثل من دل شده دلبر دارد ؟ /  چه کسی مثل تو ای دوست کند دلبری ام ؟
من که مجنونم و آشفته - تورا می خوانم / سربازار غمت-یوسف من - مشتری ام
به همه نسل بنی فاطمه سوگند که من /تا صف حشر بگویم که علی اکبری ام
آری آری بخدا کف زدن اینجاست حلال / که حسن داده مرا وعده دیدار و وصال
آسمان مهر وتولای تو داردآقا / عرش درسینه تمنای تو دارد آقا
حور و قلمان بهشت اند گدای نفست / باغ رضوان سر سودای تو دارد آقا
از شعاع افق چشم تو بالاتر چیست؟ / ماه سودای قدم های تو دارد آقا
هل اتا آید وآقایی تو می خواند / جبرئیل آیت غرای تو دارد آقا
عرصه محشر وآغاز شفاعت از توست / عالمی حسرت فردای تو دارد آقا
گوشه صحن وسرایت ، حرم آل عباست / خاک سرداب گل پای تو دارد آقا
زیر پایت نظر افکن که تماشا دارد / دل آواره به خاک قدمت جا دارد
وای اگر جلوه کنی ! - جلوه نکرده این است / هرچه خون است به پای علمت می ریزد
بی تو خورشید خریدار ندارد یعنی ، / هرچه نور است ز عرش حرمت می ریزد
عمر نوح ای همه روح - تو را لازم نیست / کشتی نوح از این عمر کمت می ریزد
از دل خسته خداوند نگیرد غم تو / که سرور از دل دریای غمت می ریزد
دست خالی نرود هیچکس از درگه تو / از تهیدستی سائل درمت می ریزد
تو ابالمهدی (عج) زهرایی(س) ودوم حسنی (ع) /مجتبای دگر فاطمه (س) - آقای منی
تاکه من چون حسن عسگری (ع)آقا دارم /ز عیار گل دلبر دل زیبا دارم
زندگی زیر لوایش چه صفایی دارد ! / روزگار خوشی از این قد و بالا دارم
با محبت تر از این جمله ندارم در دل / که به بالای سرم مثل تو بابا دارم
به وجود تو امام حسن عسگری(ع) است / که به کنعان دلم یوسف زهرا (س) دارم
ای بنازم به مقامت که امانت داری / من امان نامه ز امضای تولا دارم
حاجت روی جگر گوشه تو ما را کشت / ای بسا دست توسل به تو مولا دارم
مادرت منتظر آمدن مهدی (عج) توست / صبح میلاد تو هنگامه هم عهدی توست
سامرا خاک گل ماست خدا می داند / خاک من از گل مولاست خدا می داند
نظر از سامره بردار دلم را بنگر / حرم عسگری اینجاست خدا می داند
نه من از کوی تو دورم به همین منزل چند / بعد منزل نه به اینهاست خدا می داند
حج تویی کعبه تویی در دل من خانه توست / طوف کوی تو مهیاست خدا می داند
حرم و گنبد و گلدسته تو در عرش است / عرش زوار دل ماست خدا می داند
طلب و دعوت و همت همگی نزد شماست / ورنه دل قافله پیماست خدا می داند
بین مانیست کمی فاصله یابن الهادی (ع) / جز من و گرد همین قافله یابن الهادی (ع)

شاعر :محمود ژولیده