از ازل آب و گلم گفت : که من کوثری ام / فاطمی دین و حسینی ، حسنی ، حیدری ام
همه ی دلخوشی ام ای گل زهرا (س) این است/ که خوش اقبال از این مرحمت داوری ام
سر در قصر بهشتی دلم بنوشتند / که مسلمان مرام حسن عسگری ام
چه کسی مثل من دل شده دلبر دارد ؟ /  چه کسی مثل تو ای دوست کند دلبری ام ؟
من که مجنونم و آشفته - تورا می خوانم / سربازار غمت-یوسف من - مشتری ام
به همه نسل بنی فاطمه سوگند که من /تا صف حشر بگویم که علی اکبری ام
آری آری بخدا کف زدن اینجاست حلال / که حسن داده مرا وعده دیدار و وصال
آسمان مهر وتولای تو داردآقا / عرش درسینه تمنای تو دارد آقا
حور و قلمان بهشت اند گدای نفست / باغ رضوان سر سودای تو دارد آقا
از شعاع افق چشم تو بالاتر چیست؟ / ماه سودای قدم های تو دارد آقا
هل اتا آید وآقایی تو می خواند / جبرئیل آیت غرای تو دارد آقا
عرصه محشر وآغاز شفاعت از توست / عالمی حسرت فردای تو دارد آقا
گوشه صحن وسرایت ، حرم آل عباست / خاک سرداب گل پای تو دارد آقا
زیر پایت نظر افکن که تماشا دارد / دل آواره به خاک قدمت جا دارد
وای اگر جلوه کنی ! - جلوه نکرده این است / هرچه خون است به پای علمت می ریزد
بی تو خورشید خریدار ندارد یعنی ، / هرچه نور است ز عرش حرمت می ریزد
عمر نوح ای همه روح - تو را لازم نیست / کشتی نوح از این عمر کمت می ریزد
از دل خسته خداوند نگیرد غم تو / که سرور از دل دریای غمت می ریزد
دست خالی نرود هیچکس از درگه تو / از تهیدستی سائل درمت می ریزد
تو ابالمهدی (عج) زهرایی(س) ودوم حسنی (ع) /مجتبای دگر فاطمه (س) - آقای منی
تاکه من چون حسن عسگری (ع)آقا دارم /ز عیار گل دلبر دل زیبا دارم
زندگی زیر لوایش چه صفایی دارد ! / روزگار خوشی از این قد و بالا دارم
با محبت تر از این جمله ندارم در دل / که به بالای سرم مثل تو بابا دارم
به وجود تو امام حسن عسگری(ع) است / که به کنعان دلم یوسف زهرا (س) دارم
ای بنازم به مقامت که امانت داری / من امان نامه ز امضای تولا دارم
حاجت روی جگر گوشه تو ما را کشت / ای بسا دست توسل به تو مولا دارم
مادرت منتظر آمدن مهدی (عج) توست / صبح میلاد تو هنگامه هم عهدی توست
سامرا خاک گل ماست خدا می داند / خاک من از گل مولاست خدا می داند
نظر از سامره بردار دلم را بنگر / حرم عسگری اینجاست خدا می داند
نه من از کوی تو دورم به همین منزل چند / بعد منزل نه به اینهاست خدا می داند
حج تویی کعبه تویی در دل من خانه توست / طوف کوی تو مهیاست خدا می داند
حرم و گنبد و گلدسته تو در عرش است / عرش زوار دل ماست خدا می داند
طلب و دعوت و همت همگی نزد شماست / ورنه دل قافله پیماست خدا می داند
بین مانیست کمی فاصله یابن الهادی (ع) / جز من و گرد همین قافله یابن الهادی (ع)

شاعر :محمود ژولیده

چگونه سخن چینی، نوعی جادوگری است؟

الإمامُ الصّادقُ عليه‏السلام :

إنّ مِن أكبَرِ السِّحرِ الَّنميمَةَ ؛ يُفَرَّقُ بها بَينَ المُتَحابَّينِ ، ويُجلَبُ العَداوَةُ علَى المُتَصافِيَينِ ، ويُسفَكُ بها الدِّماءُ ، ويُهدَمُ بها الدُّورُ ، ويُكشَفُ بها السُّتورُ ، والَّنمّامُ أشَرُّ مَن وَطئَ علَى الأرضِ بقَدَم .

امام صادق عليه‏ السلام :

سخن چينى از بزرگترين جادوهاست ، (زيرا) با سخن ‏چينى ميان دوستان جدايى افكنده مى‏شود ، ياران يكدل را با هم دشمن مى‏كند ، به واسطه آن خون‏ها ريخته مى‏شود ، خانه‏ ها ويران مى‏ گردد و پرده‏ها دريده مى‏شود . آدمِ سخن‏ چين ، بدترين كسى است كه روى زمين گام برمى‏ دارد .

بحار الأنوار : 63 / 21 / 14 منتخب ميزان الحكمة : 570

عنه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

لا يَنبغي لِصاحِبِ القرآنِ أن يَحِدَّ مَع مَن‏حَدَّ ، ولا يَجهَلَ مَع مَن يَجهَلُ وفي جَوفِهِ كلامُ اللّه .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

براى ملازم قرآن شايسته نيست با كسى كه نسبت به او تندى كرده است ، تندى كند و كسى كه در درونش كلام خداست، با كسى كه (نسبت به وى) رفتار جاهلانه مى‏ كند ، نابخردانه رفتار نمى كند .

كنزالعمّال : 2347 منتخب ميزان الحكمة

موضوع:

زمينه هاي تحقق جهاد اقتصادي با تكيه بر بيانات مقام معظم رهبري

محقق: خانم سمانه چترایی

چكيده

تحقيق حاضر با عنوان «زمينه هاي تحقق جهاد اقتصادي با تكيه بر بيانات مقام معظم رهبري» به دنبال پاسخ به اين سوال است كه،چگونه مي توانيم جهاد اقتصادي را درجمهوري اسلامي به جريان بيندازيم؟

اسلام ديني جامع است كه تمام ابعاد و شئونات فردي و اجتماعي انسان را پوشش داده و عمل به دستورات آن سعادت و كمال را به دنبال دارد. يكي از اصول و دستورات مهم اسلام ايجاد اقتصاد سالم در جامعه است كه مسلمانان و جامعه ي اسلامي بايد به آن اهتمام و‍ي‍‍ژه ا ي داشته باشند كه به آن جهاد مي گويند.

جهاد اقتصادي صرفا تلاش اقتصادي نيست، جهاد يك بار معنايي ويژ ه اي دارد هر تلاشي را نمي شود گفت جهاد. جهاد اقتصادي يعني مبارزه ي اقتصادي.

و براي تحقق اين امر با توجه به فرمايشات مقام معظم رهبري الزاماتي بايد رعايت شود كه عبارتند از: 1- روحيه ي جهادي 2- استحكام معنويت و روح ايمان و تدين در جامعه 3- كشور به مسائل حاشيه اي مبتلا نشود 4- حفظ اتحاد و انسجام ملي.

با اتحاد است كه مي توان زمينه هاي تحقق جهاد اتصادي را فراهم كرد و حتي ذره اي از ارزشها يمان را به دست خبيث دشمنان ندهيم.

کلید واژه ها: جهاد، اقتصاد، الزامات.  

إنَّ فی کِتابِ عَلیٍّ إنَّ أشَدَّ النَّاسِ بَلَاءً النَّبیّونَ ثُّمَ الوَصیُّونَ ثُّمَ الأمثَلُ فَالأمثَلُ وَ إنَّما یُبتَلَی المُومِنُ عَلَی قَدر أعمالِهِ الحَسَنَةِ فَمَن صَحَّ دِینُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ أشتَدَّ بَلَاؤُهُ وَ ذَلِکَ أنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَم یَجعَل الدُّنیا ثواباً لِمُؤمِن وَ لَا عُقُوبَة لَکافِر وَ مَن سَخُفَ دینُهُ وَ ضَعُفَ عَمَلُهُ قَلَّ بَلَاؤُهُ وَ أنَّ البَلَاءَ أسرَعُ إلَی المُومِنُ التَّقیِّ مِنَ المَطَرِ إلَی قَرَار الأرض.

درکتاب علی آمده: شدیدترین بلاها در بین آفریدگان، نخست به پیامبران و سپس به اوصیاء می رسد و آنگاه به مثل و شبیه ترین مردم به آنها. مومن به مقدار نیکی هایش آزموده می شود. هر که دینش درست و کارش نیک باشد، بلایش شدیدتر است، چرا که خدای عزوجل دنیا را مایه پاداش مومن قرار نداده و نه وسیله عذاب کافر. اما آن که دینش نادرست و کارش سست باشد، بلایش اندک است. بلا به انسان مومن پرهیزکار زودتر می رسد تا باران به سطح زمین.

اصول کافی ج2 ص259(باب شدة ابلاء المومن حدیث29)

محور های تهاجم هالیوودی در سخنان بیست و دو سال گذشته حضرت آیت الله خامنه ای در رابطه با «اهداف و برنامه های هالیوود »در چهارده مورد بدین شرح است

* اسلام‌هراسی و اسلام ستیزی

غرب با اشراف بر جامعیت و ظرفیت بالای دین اسلام، درصدد القای این باور است که اسلام، دینی خشونت‌طلب و بدوی است؛ هالیوود با ارائه چهره‌ای وهم‌آلود و خطرناک از آن این‌گونه القاء می‌کند که هرکس خواهان پیوستن به این دین باشد با زشتی‌ها و خشونت‌ها مواجه خواهد شد.

* حکومت اسلامی‌هراسی

به دلیل آن‌که اجرای احکام اسلامی و حدود الهی جز در سایه حکومت اسلامی میسر نیست، ارائه تصویر نامطلوب و کراهت‌بار از آن، همواره از

ادامه »

هشدار جدی مقام معظم رهبری به روسای قوا:

فعلا نصیحت می‌کنم/مردم آرامش می‌خواهند

لقمه ی حرام

عبادت حرامخور به چه مي ماند؟

رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

العِبادَةُ مَع أكْلِ الحَرامِ كالبِناءِ على الرَّمْلِ - وقيلَ : على الماءِ .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

عبادت كردن با وجود حرام خوارى مانند ساختن بنايى است بر روى شن «و به قولى : بر روى آب» .

عدّة الداعي : 141 منتخب ميزان الحكمة : 144

گذشتن از يك لقمه حرام، چقدر ثواب دارد؟

عنه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

تَرْكُ لُقْمَةِ حَرامٍ أحَبُّ إلى اللّه من صلاةِ ألفَي رَكْعَةٍ تَطَوُّعا .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

فرو گذاشتن يك لقمه حرام ، نزد خدا محبوتر است از خواندن دو هزار ركعت نماز مستحبى .

تنبيه الخواطر : 2 / 120 منتخب ميزان الحكمة : 144

لقمه ي حرام چه اثري دارد؟

عنه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

أطِبْ كَسبَكَ تُستَجَبْ دَعوَتُكَ ،فإنَّ الرّجلَ يَرفَعُ اللُّقْمَةَ إلى فيهِ (حَراما ) فما تُستَجابُ له دَعوَةٌ أربَعينَ يوما .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

در آمدت را پاك كن تا دعايت مستجاب شود؛ زيرا هرگاه آدمى لقمه [حرام ]به دهان خود ببرد ، تا چهل روز دعايى از او پذيرفته نمى‏شود .

كما في بحار الأنوار : 93 / 358 / 16 .مكارم الأخلاق : 2 / 20 / 2045 منتخب ميزان الحكمة : 196

عنـــوان مقاله:

نسخ درحدیث با توجه به آرای پژوهشگران

چکیده :

یکی از مسائل علوم قرآنی که از دیر باز تا کنون مورد بحث و مداقه دانشمندان مسلمان بوده است، مسئله نسخ می باشد. بیشتر مباحث دانشمندان علوم قرآن و حدیث، ناظر به نسخ آیات قرآنی است و درباره نسخ حدیث، تحقیق قابل توجهی انجام نشده است؛ درحالی­که روایات شیعه و اهل سنت حاکی از آن است که وجود نسخ در احادیث، قطعی است؛ اما در گستره آن اختلاف است.در سیرتدوین مطالب از باب مقدمه مروری اجمالی بر معنای نسخ، امکان وقوع آن ،شرایط و اقسام آن انجام گرفته است و بعد از آن به بحث اصلی یعنی نسخ در حدیث، امکان و موارد آن پرداخته شده است.گرچه وجود ناسخ و منسوخ در روایات قابل انکار نیست؛اما باید دانست اولین برخورد با روایات متعارض جمع بین آن­­ها است و آخرین اقدام اعتقاد به نسخ است. التزام به نسخ بدون دلیل قطعی، امکان ندارد. بر اساس برخی دلایل و نمونه های متعدد، نسخ در احادیث نبوی مورد تردید نیست؛ولی پذیرش آن در احادیث ائمه (ع) دشوار به نظر می رسد.

کلید واژه: نسخ، ناسخ، منسوخ، حدیث، پیامبر(ص)، ائمه(علیهم السلام).

الإمامُ العسكريُّ عليه‏السلام

في صِفَةِ عُلَماءِ السُّوءِ: وهُم أضَرُّ عَلى ضُعَفاءِ شيعَتِنا مِن جَيشِ يَزيدَ عَلى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليهما السلام و أصحابهِ ، فإنَّهُم يَسلُبونَهُمُ الأرواحَ والأموالَ ، وهؤلاءِ عُلَماءُ السُّوءِ … يُدخِلونَ الشَّكَّ والشُّبهَةَ عَلى ضُعَفاءِ شيعَتِنا فيُضِلّونَهُم .

امام عسكرى عليه‏السلام

- در وصف علماى بدكردار- : زيان آنها براى شيعيان ناتوان (و آسيب‏پذير) ما بيشتر از زيان سپاه يزيد براى حسين بن على عليهماالسلام و ياران اوست ؛ زيرا آنها جان و مال ايشان را گرفتند و اين علماى بدكردار … در دل شيعيان ناتوان ما شكّ و شبهه مى‏اندازند و گمراهشان مى‏كنند .

الإحتجاج : 2 / 512 / 337 منتخب ميزان الحكمة : 404

رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

ثَمانيةٌ لا تُقبَلُ مِنهُمُ‏الصَّلاةُ : العَبدُ الآبِقُ حتّى يَرجِعَ إلى مَولاهُ ، والناشِزُ وزَوجُها علَيها ساخِطٌ ، ومانِعُ الزَّكاةِ ، وتارِكُ الوُضوءِ ، والجاريَةُ المُدرِكَةُ تُصَلِّي بغَيرِ خِمارٍ ، وإمامُ قَومٍ يُصَلِّي بهِم وهُم لَهُ كارِهُونَ ، والسَّكرانُ ، والزَّبِينُ ؛ وهُو الذي يُدافِعُ البَولَ والغائطَ .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

هشت نفرند كه نمازشان پذيرفته نمى‏شود : بنده فرارى ، تا زمانى كه به سوى مولايش برگردد . زن نافرمان ، كه شوهرش از او ناراضى است . كسى كه زكات نمى‏دهد . كسى كه وضو نمى‏گيرد . دختر بالغى‏كه بدون‏روسرى نماز بخواند . پيشواى قومى كه با آنان نماز بخواند در حالى كه از او ناراضى هستند . آدم مست و زَبين ، يعنى كسى كه بول و غائط خود را به زور نگه داشته است .

مكارم الأخلاق : 2 / 324 / 2656 منتخب ميزان الحكمة : 326

امام صادق علیه السلام فرمودند :ابلیس گفت پنج نفرند که هیچ چاره ای برای آنها ندارم،اما دیگر مردمان در مشت من هستند:هرکه با نیت درست به خدا پناه برد و به او تکیه کند،کسی که شب و روزبسیار تسبیح خدا گوید،کسی که برای برادر مؤمنش آن پسندد که برای خود می پسندد،کسی که هرگاه مصیبتی به او می رسد بیتابی نمی کند و هرکس که به آنچه خداوند قسمتش کرده،خرسند است و غم روزیش را نمی خورد.(میزان الحکمه/شیطان/حدیث1019)

«استقلال، آزادی، جمهوریاسلامی»

بخش نخست این شعار «استقلال، آزادی» است. این بخش آزادی از استعمار بیگانگان خارجی و استبداد فردی داخلی را بیان می کند. نیروهای آزادی خواه در جریان انقلاب مشروطه پیشرفت و تکامل ایران را در دو امر می دیدند؛ از یک سو، قطع ید اجانب از دست اندازی هایشان به منافع ملت ایران و از سوی دیگر، برچیدن بساط استبداد و قدرت بی حد و حصر فردی. همین مسئله نیز در انقلاب اسلامی باعث گرد آمدن نیروهای آزادیخواه به دور یکدیگر شد. پیام های انقلابی آیت الله خمینی (ره) بر همین دو نکته تاکید داشت و همین امر نیز باعث شد تا نیروهای آزادی خواه بر حول محور رهبری او جمع شوند. 
«استقلال، آزادی» دو پیام آشکار دارد. این شعار به روشنی به دنبال یافتن هویت مستقل و متعالی ملت ایران است و این هویت را در تضاد با قدرت های جهانی و استبداد فردی می داند. در حقیقت، روح انقلاب اسلامی مبتنی بر دست یابی به این هویت مستقل و متعالی است و هر جا که نشانی از نفی این دو پیام را یافته، نفی هویت خود را دیده و بخش نخست این شعار «استقلال، آزادی» است. این بخش آزادی از استعمار بیگانگان خارجی و استبداد فردی داخلی را بیان می کند.

این موضوع که در طول 32 سال پس از انقلاب تا چه میزان این دو پیام به عرصه ای عمل آمده، مسئله محک و بررسی «جمهوری اسلامی» نیزخواهد بود. در حقیقت، محل آزمون بخش اول شعار در بخش دوم آن یا «جمهوری اسلامی» است. 
«جمهوری اسلامی» درقریب سه دهه عمر خود مبنای رابطه خارجی اش را بر همین شعار قرار داده است. روشن است که مبارزه با دست اندازیهای بیگانگان و سیاستی مستقل را درپیش گرفتن کاری بس دشوار بوده که تحریم ها و دشواری هایی را برای جمهوری اسلامی در پی داشته است. اکنون، جمهوری اسلامی با دو قطعنامه تحریم شورای امنیت روبرو است که همین امرنیز گواه دخالت های قدرت های حاکم بر آن شورا درامور داخلی ایران است. به دست آوردن استقلال در جهان قدرتها کاری آسان نیست و به وضوح هزینه ای عظیم می طلبد و تحمل تحریم ها و قطع روابط پرداخت همین هزینه ها است. 
سه دهه گذشته عرصه آزمون جمهوری اسلامی در تحقق آزادی ملت ایران نیز بوده است. قانون اساسی جمهوری اسلامی تحقق آزادی ملت را با مشارکت مردم در قدرت تعریف کرده است. این مشارکت به وضوح در رجوع به آراء مردم و به دست گیری قدرت از همین طریق انجام می شود. 

جالب آن است که هر دو سوی مجادله به مستنداتی از بنیانگذار جمهوری اسلامی چنگ زده اند. در این جا لازم است تا همواره این کلام امام خمینی (ره) را در نظر داشت؛ «جمهوری اسلامی، نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر». این کلامی

است که امام خمینی (ره) بر آن تاکید داشت و مقام معظم رهبری نیز به دنبال حفظ آن بوده است .

آن چه که اهمیت دارد توجه به رابطه متقابل دو قید «جمهوری واسلامی» است که بنیانگذار جمهوری اسلامی بر آن تاکید داشت. این دو قید دو وجه مردمی و اسلامی بودن جمهوری اسلامی را بیان می کند که بنیان انقلاب اسلامی نیز بر همین اساس بود. این دو قید به صورت طبیعی از ذات انقلاب 57 برآمده و نفی آن به معنای نفی انقلاب اسلامی و در نتیجه نفی اساسی و ماهوی جمهوری اسلامی است. انقلاب اسلامی با شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» راه خود را یافت و این راه به روشنی آزادیخواهی داخلی و خارجی را دنبال می کند. حذف هر عنصری در این شعار به معنای بیراهه رفتن و دور شدن از آن چیزی است که در 22 بهمن 57 به دست آمد. 

جمهوری اسلامی :
عبارت جمهوری اسلامی که جزیی از شعار مذکور می باشد نیز یکی از مهمترین خواسته های مردم در جریان پیروزی انقلاب اسلامی بوده که این خواسته،بعدها در جریان تعیین نظام سیاسی جایگزین رژیم سلطنتی در 12 فروردین 1358 مورد تایید اکثریت ملت قرار گرفت.
جمهوری بیان گر شکل حکومت است که آن را از نظام های سلطنتی و جمهوری های ظاهری متمایز می سازد و بیانگر نقش مردم در تعیین زمامداران می باشد.
واژه اسلامی نیزنظام سیاسی ایران راازسایرنظام های جمهوری رایج درجهان متمایز می سازد. اسلامی بودن نظام به معنای حاکمیت ارزش های اسلامی برتمامی امور کشور است و ولی فقیه، ولایت امر و امامت امت را برعهده می گیرد.
در باره اسلامی بودن امور در جمهوری اسلامی در اصل‏4 قانون اساسی آمده است:’ کلیه‏ قوانین‏ و مقررات‏ مدنی‏، جزایی‏، مالی‏، اقتصادی‏، اداری‏، فرهنگی‏، نظامی‏، سیاسی‏ و غیر این ها باید بر اساس‏ موازین‏ اسلامی‏ باشد. این‏ اصل‏ بر اطلاق‏ با عموم‏ همه‏ اصول‏ قانون‏ اساسی‏ و قوانین‏ و مقررات‏ دیگر حاکم‏ است‏ و تشخیص‏ این‏ امر برعهده‏ فقها شورای‏ نگهبان‏ است‏.’
همچنین براساس اصل 57 قانون اساسی قوای‏ حاکم‏ در جمهور اسلامی‏ ایران عبارتند از:
قوهء مقننه ، قوهء مجریه ، قوهء قضائیه که زیر نظر ولایت مطلقه ی امر و امامت امت برطبق اصول آینده ی این قانون اعمال میگردند.این قوا مستقل از یکدیگرند.
امام خمینی (ره) رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی نیز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در پاسخ به سوال خبرنگار فاینشنال تایم انگلیس که پرسید، دنیای غرب شناخت صحیحی از حکومت اسلامی شما ندارد، فرمود: ما خواستار جمهوری اسلامی می باشیم. جمهوری، فرم و شکل حکومت را تشکیل می دهد و اسلامی یعنی محتوای آن فرم ، که قوانین الهی است.’
در اصل اول قانون اساسی جمهوری اسلامی در باره نوع حکومت کشور آمده است: حکومت‏ ایران‏ جمهوری‏ اسلامی‏ است‏ که‏ ملت‏ ایران‏، بر اساس‏ اعتقاد دیرینه‏ اش‏ به‏ حکومت‏ حق‏ و عدل‏ قرآن‏، در پی‏ انقلاب‏ پیروزمند خود به‏ رهبری‏ مرجع عالیقدر تقلید آیت‏ الله‏ العظمی‏ امام‏ خمینی‏، در همه‏ پرسی‏ دهم‏ و یازدهم‏ فروردین‏ ماه‏ یکهزار و سیصد و پنجاه‏ و هشت‏ هجری‏ شمسی‏ … با اکثریت‏ 2 / 98 درصد کلیه‏ کسانی‏ که‏ حق‏ رای‏ داشتند، به‏ آن‏ رای‏ مثبت‏ داد.
در اصل 4 قانون اساسی نقش محوری مردم در نظام جمهوری اسلامی و انتخاب زمامدران توسط آنان مورد تاکید قرار گرفته است: درجمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ امور کشور باید به‏ اتکا آرا عمومی‏ اداره‏ شود، از راه‏ انتخابات‏، انتخاب‏ رییس‏ جمهور، نمایندگان‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏، اعضای‏ شوراها و نظایر اینها، یا از راه‏ همه‏ پرسی‏ در مواردی‏ که‏ در اصول‏ دیگر این‏ قانون‏ معین‏ می‏ گردد.
بنابراین می توان گفت: شعار استقلال، آزادی،جمهوری اسلامی یکی از مهم ترین شعارهایی است که در جریان پیروزی انقلاب اسلامی مطرح شده و با قرار گرفتن در اصول مختلف قانون اساسی به یکی از مهمترین و ماندگارترین شعارهای انقلاب تبدیل شد.
در واقع این شعار ماهیت انقلاب و روح حاکم بر قانون اساسی جمهوری اسلامی است ودر یک جمله می توان گفت: نظام جمهوری اسلامی تبلور شعار ‘استقلال،آزادی،جمهوری اسلامی’ است

تاثیر وحدت بر تمدن اسلامی

وحدت میان مذاهب مختلف بویژه وحدت بین شیعه و سنی از جمله مسایل مورد تاكید امام خمینی (ره) بوده است، چراكه این وحدت می تواند بر اعتلای اسلام و در نتیجه اعتلای تمدن بزرگ اسلامی تاثیرگذار باشد.

البته باید توجه داشت كه وحدت بین ادیان و مذاهب به معنای پذیرفتن عقاید سایر ادیان یا دست کشیدن از عقاید خود نیست؛ بلکه بدین معناست كه نباید بین ادیان و انشعابات دینی نزاع وجود داشته باشد و ضروری است بر روی اشتراکات اتحاد و اتفاق نظر وجود داشته باشد.

در برهه ای از تاریخ، اهل تسنن مانند حکومت عثمانی به واسطه قدرتی كه پیدا کرده بودند، علیه شیعه موضع گیری کردند و در برهه ای نیز برخی حکومت های شیعی علیه اهل تسنن موضع گیری کرده اند، اما پس از آنكه در مقاطع مختلف تاریخی نزاع های كوچك و بزرگ میان شیعه و سنی در می گرفت، امام خمینی (ره) صحبت از ضرورت وحدت شیعه و سنی و حتی وحدت جهان اسلام به میان آوردند.

در همین راستا، روایات رسیده از بزرگان تشیع و خاصه ائمه اهل البیت علیهم السلام حاکی از سفارش آن حضرات به حفظ وحدت و در عین حال حفظ حدود حقیقی تشیع است. ائمه علیهم السلام سفارش کرده اند که تفرقه ایجاد نشود و حتی به نماز خواندن پشت سر برادران اهل سنت، جهت تقویت شوکت جهان اسلام سفارش و تشویق كرده اند.

امام خمینی نیز به عنوان معمار و رهبر انقلاب اسلامی ایران درباره ضرورت وحدت شیعه سنی بیانات زیادی داشته اند که از جمله آنها میتوان به این اشاره کرد که فرمودند: «ما با مسلمین اهل تسنن یكی هستیم واحد هستیم كه مسلمان و برادر هستیم . اگر كسی كلامی بگوید كه باعث تفرقه بین ما مسلمانها بشود بدانید كه یا جاهل هستند یا از كسانی هستند كه می خواهند بین مسلمانان اختلاف بیندازند. قضیه شیعه و سنی اصلا در كار نیست ما همه با هم برادریم.»

مقام معظم رهبری نیز در سخنان مختلفی در همین رابطه، با اشاره به فهم متفاوت شیعه و سنی درباره واقعه غدیرخم تاکید کردند: «با وجود این، شیعه و سنی در اصل وقوع حادثه غدیر و عظمت شخصیت امیرمۆمنان، هم نظرند و آحاد امت اسلامی، حضرت علی ابن ابیطالب رضی الله عنه  را، نقطه عالی و قله دست نیافتنی علم و تقوا و شجاعت می دانند.»

در برهه ای از تاریخ، اهل تسنن مانند حکومت عثمانی به واسطه قدرتی كه پیدا کرده بودند، علیه شیعه موضع گیری کردند و در برهه ای نیز برخی حکومت های شیعی علیه اهل تسنن موضع گیری کرده اند، اما پس از آنكه در مقاطع مختلف تاریخی نزاع های كوچك و بزرگ میان شیعه و سنی در می گرفت، امام خمینی (ره) صحبت از ضرورت وحدت شیعه و سنی و حتی وحدت جهان اسلام به میان آوردند

حضرت آیت الله خامنه ای همچنین با تأکید بر لزوم هوشیاری کامل شیعه و سنی در مقابله با توطئه های تفرقه انگیز افزودند: «اعتقاد عمیق به امامت امیرمۆمنان رضی الله عنه  بعد از نبی مکرم اسلام صلی‌الله‌علیه‌وسلم پایه اصلی عقیده شیعی است و شیعیان، این اعتقاد و دیگر معارف و علوم درخشان خود را حفظ کرده و خواهند کرد اما به هیچ وجه اجازه نمی دهند که این اعتقاد، در جهان اسلام مایه اختلاف و دعوا قرار گیرد.»

یکی از دلایلی که موجب شده است بحث وحدت در بین مسلمانان از گذشته تا کنون مورد توجه و تاکید بزرگان باشد و حتی سخن از امت واحده اسلامی به میان بیاید این است که وحدت بین شیعه و سنی می تواند سبب اعتلای اسلام و در نتیجه اعتلای تمدن اسلامی شود .

به دلیل همین تاثیرگذاری است که دشمنان همواره سعی کرده اند بحث اختلاف و تفرقه افکنی میان مسلمانان را پیگیری کنند چراکه به خوبی می دانند تشکیل یا تقویت امت واحده اسلامی می تواند برای حکومت های غیردینی و حتی غیراسلامی خطرآفرین باشد.

یکی از نکاتی که همواره درباره اسلام گفته شده این است که اسلام دینی است که با فطرت انسان ها سر و کار دارد و بویژه زمانی که مردمی تحت ظلم، ستم، تبعیض و بی عدالتی هستند، اسلام حرف های زیادی برای گفتن دارد و همین امر سبب می شود که انسان ها در صورت پرورش صحیح اسلامی، آگاه تر شوند و در نتیجه مطالباتی داشته باشند که برآورده کردنش برای برخی دولت ها گران تمام شود.

بر همین اساس و به دلیل همین اهمیت فراوان است که می بینیم مبتکر تعیین هفته ای با عنوان هفته وحدت، حضرت امام خمینی (ره) بودند تا توطئه های دشمنان اسلام مبنی بر ایجاد اختلاف میان امت اسلامی و شیعه و سنی را نقش بر آب کنند.

امام خمینی(ره) نظرشان این بود که برادران شیعه و سنی با استفاده از مشترکات فراوانی از جمله قرآن، قبله، شهادتین، نماز و سایر احکام اسلامی در مقابل دشمن مشترک به خصوص آمریکا و اسرائیل بایستند.

تلفیق آموزه های اسلامی با تفکرات اصلاحی و انقلابی، چیزی بود که در نهضت امام خمینی به وضوح مشاهده شد و این مساله، به خودی خود خطر گسترش اسلام را برای مخالفانش خطرناک تر می کرد، چه رسد به اینکه این تفکر بخواهد گسترش یابد، از مرزهای ایران فراتر رود و دیگر مذاهب اسلامی را تحت تاثیر خود قرار دهد.

بر این اساس، امام خمینی برادران اهل سنت را به پرهیز از گرفتار شدن در دام اختلاف و تفرقه توصیه می کردند: «عوامل اجانب كه منافع خود و اربابشان را در خطر می بینند برای تحریك برادران اهل سنت و دامن زدن به برادر كشی، قضیه شیعه و سنی را طرح نموده و می خواهند با شیطنت بین برادران اختلاف ایجاد كنند. در جمهوری اسلامی همه برادران سنی و شیعه در كنار هم و با هم برادر و در حقوق مساوی هستند. هر كس خلاف این را تبلیغ كرد دشمن اسلام و ایران است و برادران كُرد باید این تبلیغات غیر اسلامی را در نطفه خفه كنند.»

یکی از نکاتی که همواره درباره اسلام گفته شده این است که اسلام دینی است که با فطرت انسان ها سر و کار دارد و بویژه زمانی که مردمی تحت ظلم، ستم، تبعیض و بی عدالتی هستند، اسلام حرف های زیادی برای گفتن دارد و همین امر سبب می شود که انسان ها در صورت پرورش صحیح اسلامی، آگاه تر شوند و در نتیجه مطالباتی داشته باشند که برآورده کردنش برای برخی دولت ها گران تمام شود

ایشان همچنین تاکید کردند: «من مكرر اعلام كرده ام كه در اسلام نژاد زبان قومیت و ناحیه مطرح نیست . تمام مسلمین چه اهل سنت و چه شیعی برادر و برابر و همه برخوردار از همه مزایا و حقوق مسلمین اسلامی هستند. از جمله جنایتهایی كه بدخواهان به اسلام مرتكب شده اند ایجاد اختلاف بین برادران سنی و شیعی است . من از همه برادران اهل سنت تقاضا دارم كه این شایعات را محكوم و شایعه سازان را به جزای اعمالشان برسانند.»

ضرورت وحدت میان مسلمانان، دغدغه امروز و دیروز نیست بلکه مدتهاست این دغدغه مطرح است و همواره این انتظار به همراه امیدهای فراوان وجود داشته است که شاید روزی دولتمردان کشورهای اسلامی بیشتر به این مساله و تاثیر آن در شکل گیری یک تمدن بزرگ اسلامی توجه کنند و این مساله را در رفتار و عملکرد خود نیز نشان دهند

سبک زندگی» چیست؟

تقریباً در اکثر تعریف‌های سبک زندگی می‌توان دو مفهوم را یافت که در تعریف سبک زندگی در نظر گرفته شده است؛ و در واقع هر دو مفهوم هم، به واژه «سبک» باز می‌گردد. اول، مفهوم وحدت و جامعیت و دوم، مفهوم تمایز و تفارق. به این معنی که سبک زندگی حاکی از مجموعه عوامل و عناصری است که کم و بیش به طور نظام‌مند با هم ارتباط داشته و یک شاکله کلی فرهنگی و اجتماعی را پدید می‌آورند. همین پیوستگی، اتحاد و نظام‌مندی این کل را از کل‌های دیگر متمایز می‌کند.

وجود کلماتی همچون الگو، نظام‌مندی، کلیت، هویت و تمایز در بیانات اخیر رهبر فرزانه انقلاب نیز حاکی از همین مطلب است و به همین دلیل است که امروز از دو مدل و الگوی متمایز و متفاوت سبک زندگی اسلامی و غربی سخن می‌گوییم.

واژگان مترادف سبک زندگی اسلامی، سبک زندگی شیعی، ارزشی، ایدئولوژیک، جهادی، انقلابی، دینی و تعابیر معادل سبک زندگی غربی شامل سبک زندگی اروپایی، مسیحی، آمریکایی است اما آن چه در تعریف‌های سبک زندگی، جلوه‌گر می‌شود آن است که این تعریف قرابت بسیاری با مفهوم هویت پیدا می‌کند اما با این تفاوت که علاوه بر هویت، مناسبات و رفتارهای عینی و واقعی زندگی را نیز شامل می‌شود و می‌توان مثالها و مصداق‌هایی از زندگی واقعی را شاهد آورد که رهبر انقلاب نیز به بیش از بیست مورد از آنها اشاره کردند.

توجه به سبك زندگي ديني دغدغه نظام و رهبري

حدود چند ماه پيش در بیانات مقام معظم رهبری در جمع جوانان استان خراسان شمالی، «پیشرفت همه جانبه» به تمدن‌سازی نوین اسلامی تعریف شد و از آن به عنوان «هدف انقلاب اسلامی» نام برده می‌شود و ضمن تأکید بر «چند بُعدی» بودن مفهوم پیشرفت در فرهنگ اسلام، به ضرورت توجه به بحث «سبک زندگی» به عنوان یکی از ابعاد پیشرفت پرداخته شده است.

معظم‌له با تفکیک بخش اصلی و «نرم‌افزاریِ» تمدن از بخش ابزاری و «سخت‌افزاری» آن، به این نکته اساسی اشاره کرده‌اند که کشور ما علی‌رغم پیشرفت در بخش سخت‌افزاری تمدن، در «سبک زندگی» به عنوان بخش نرم‌افزاری تمدن پیشرفت نداشته است و این آسیب، موجب «عدم فلاح و عدم امنیت روانیِ» انسان و جامعه خواهد شد که بر این اساس، فهرستی از آسیب‌های سبک زندگی در جامعه امروز ایران طرح شده است. سپس در تحلیل فضای بیرونی کشور به این مهم توجه داده شده که نظام جمهوری اسلامی در شرایطی به وجود آمده که تمدن غرب بر جهان حاکم است و این تمدن دارای فرهنگی‌ست مهاجم که تمام دنیا از جمله جمهوری اسلامی را مورد هجمه خود قرار داده است.

الزامات احياء سبك زندگي

اما در مقابله با هجمه‌ فرهنگ تمدن غرب، به جای برخورد از موضع «ضعف و انفعال»، از موضع «قدرت» اعلام می‌شود که انقلاب اسلامی ایران، داعیه‌دار ایجاد «تمدن نوین اسلامی» است و با «تمدن سازی» براساس «مکتب اسلام» نه تنها قادر است در مقابل هجمه فرهنگ غربی مقاومت کند، بلکه قادر خواهد بود دیگر فرهنگ‌ها را به طرف خود جذب کند. از ‌این‌رو، تبیین و تحقق «فرهنگ زندگی اسلامی» بر اساس بُن‌مایه‌های «خردورزی، اخلاق و حقوق» به امری ضروری مبدل می‌گردد که الزامات دستیابی به آن عبارتند‌از:
۱ـ «ایمان به مکتب اسلام»؛ به علت عدم امکان تمدن‌سازی بدون ایدئولوژی و مکتب
۲ـ «کار پُرحجم و با کیفیت برای استنباط عقل عملی اسلامی از منابع»؛ به علت غنی‌بودن منابع اسلام نسبت به انواع سلوک فردی و روابط اجتماعی
۳ـ «عدم تقلید از غرب»؛ به علت مهاجم و هویت‌زدا بودن فرهنگ غربی
۴ـ «دوری از تحجر و سکولاریسم پنهان»؛ به عنوان آسیب‌های جدی نخبگان در دستیابی به فرهنگ زندگی

همچنين رهبر انقلاب، مفهوم پيشرفت را تداعی کننده حرکت و راه دانستند و افزودند: در هر برداشتی (چه مادی و چه معنوی) از مفهوم توقف ناپذير پيشرفت، سبک زندگی، رفتار اجتماعی و شيوه زيستن اهميت فراوانی دارد.

ضرورت، موضوع و هدف «مبنای ادبیات انقلاب» نسبت به «سبک زندگی»
شکی نیست که در ابتدای انقلاب اسلامی ایران، براساس تئوری ولایت فقیه ـ که توسط حضرت امام‌خمینی‌(ره) به عنوان یک فقیه و مرجع جامع‌الشرایط ارائه شد ـ «فلسفه حکومت» به «پیاده کردن احکام اسلام» در زندگی آحاد مردم تعریف شده است و ازاین‌رو، ادبیات انقلاب دارای وجه مشترکی با ادبیات تخصصی حوزه بوده است. اگرچه بعضی از فقهاء عظیم‌الشأن، منصب «ولایت فقیه» را امری ضروری محسوب نکرده و ولایت «عدول مؤمنین» را نیز کافی می‌دانستند.
حال که با این دغدغه، انقلاب اسلامی اقامه شده و سی و چند سال از عمر آن می‌گذرد، ملاحظه می‌شود که احکام اسلام در زندگی اجتماعی مردم جاری نشده و کشور با مشکلات اساسی مانند ربا، ناهنجاری‌ها در اخلاق اجتماعی، قانون‌گریزی، عدم رعایت حقوق همدیگر، شهرسازی‌غربی مواجه شده است.
لذا در آسیب‌شناسی مقام معظم رهبری(به‌عنوان پرچم‌دار ادبیات انقلاب) به این مطلب اساسی اشاره می‌شود که جمهوری اسلامی در فضای تمدنی‌ تنفس می‌کند که دارای فرهنگ «مخرب و مهاجم» است و برای برون‌رفت از این تهاجم تمدنی، ایجاد «تمدن نوین اسلامی» امری ضروری است.
هجمه غرب ادبيات ديني و سبك زندگي اسلامي را تهديد مي‌كند
با این توصیف، «ضرورت» و خلأی که ادبیات انقلاب برای ورود به بحث «سبک زندگی» بیان می‌کند، «هجمه‌ تمدن غرب» می‌باشد و «هدف» مورد نظر، «ایجاد تمدن نوین اسلامی» است و «موضوعی» که برای حرکت از این خلأ به سوی هدف بیان می‌نماید، در انجام کار پرحجم علمی و پژوهشی نسبت به منابع اسلام برای دستیابی به فرهنگ زندگی به‌عنوان لازمه تمدن اسلامی تعیّن می‌یابد که در بیان مقام معظم رهبری به «استنباط برای دستیابی به عقل عملی اسلامی» تعبیر شده است.
براي برون رفت از اين شرايط چه بايد كرد؟
بر این اساس؛ برای برون‌رفت از وضع موجود، «ساخت تمدن نوین اسلامی» جایگزین «عمل آحاد مکلفین به احکام اسلامی» می‌شود که البته با تحقق این هدف، احکام اسلام نیز به صورت حکومتی و اجتماعی در جامعه جریان خواهد یافت. این‌جا نقطه تفاوت آسیب‌شناسی «ادبیات انقلاب» با «ادبیات حوزه» است؛ گرچه قبل از انقلاب دغدغه هر دو به هم نزدیک بوده است، اما امروز ادبیات انقلاب به دنبال نسبت بین «سبک زندگی» با «پیشرفت» برای ایجاد تمدن نوین اسلامی است که این مهم، ناظر بر برنامه‌‌ریزی‌های دراز‌مدت و در گرو دستیابی به «مدل اسلامی ایرانی پیشرفت» است.
البته در عرصه نظری، تعریف ادبیات انقلاب با تعریف تخصصی ادبیات حوزه از «دینداری» تفاوتی ندارد؛ یعنی تعریف نظری هر دو از دینداری، «عمل به فقه» است. حال آن‌که ادبیات انقلاب در عمل و در سطح «فرهنگ عمومی»، بُعد اساسی دینداری را به «درگیری نظام کفر با نظام ایمان» معنا می‌کند که این مطلب در سیره‌ عملی حضرت‌امام (ره) و مقام معظم رهبری به وضوح قابل مشاهده است. در واقع این عملکرد مبارک هنوز به صورت تخصصی تعریف نشده است؛ زیرا تعریف تخصصیِ «عمل به فقه» از دینداری، همان تعاریفی است که امروزه در دروس خارج مقام معظم رهبری و دیگر علمای حوزه مطرح می‌شود.

آسیب‌شناسی «ادبیات انقلاب» نسبت به مقوله سبک زندگی در دوران انقلاب اسلامی
در ابتدا باید توجه داشت که ادبیات انقلاب در طی بیش از سه‌ دهه به دو دستاورد مهم در نسبت بین «سبک زندگی» با «تمدن‌سازی» دست یافته است؛ بارزترین عملکرد ادبیات انقلاب در مقوله سبک زندگی(بخش نرم‌افزاری تمدن)، ایجاد «روحیه مقاومت در برابر استکبار جهانی و مظالم عالم» در سطح «فرهنگ عمومی» کشور است؛ هرچند که این روحیه در «فرهنگ تخصصی» جا پیدا نکرده است اما در جامعه، فرهنگ مقاومت به عنوان یک ارزش تلقی شده و جریان پیدا کرده است و اثر این امر در گزینش و انتخاب تمام مدیران اصلی نظام به وضوح مشاهده می‌شود. به همین دلیل است که مدیران فاقد روحیه‌ی انقلابی ـ که تنها بخاطر جریانات سیاسی به منصبی دست یافته‌اندـ بعد از چندی به خاطر وجود چنین جاذبه‌ای در فضای عمومی کشور، نتوانسته‌اند به مدیریت خود ادامه دهند.
هم‌چنان که در طول این مدت، زیرساخت‌های توسعه و پیشرفت کشور براساس مهندسی غربی شکل گرفته است، اما در روبناها و بعضی از ساختارها، این مهندسی غربی به صورت «مشروط و مقید به احکام اسلام» اجرا شده است که این روند متداوم نیز دستاورد دوم ادبیات انقلاب در این عرصه است.
از سوی دیگر، از آن‌جا که متعهدین انقلابیِ حوزه، دانشگاه و مسئولین نظام بیش از سه دهه در مواجهه و درگیریِ سیاسی، فرهنگی و اقتصادی با دنیای غرب هستند، غرب را در سطح «فرهنگ عمومی» می‌شناسند، اما نه در سطح تخصصی! در واقع پلیدبودن نیات و اهداف غرب، دشمنی‌ها و مکرهای پیچیده آن، گناه آلود بودن فرهنگ و ادبیات آن و … به درک وجدانی برای آنان مبدل شده و در خطابه‌ها و منابر، این چهره‌ی پلید و زشت غرب برای مردم ترسیم می‌شود، اما توانایی علمی برای اثبات «تخصصی» این درک وجدانی در سطح نخبگان وجود ندارد.
برای این مهم، باید با ادبیات علمی و ایجاد کارگاههای تخصصی به «نقد و نقض» فرهنگ غرب پرداخت و سپس به تبیین «طرح» جایگزین آن ـ یعنی «تئوریزه‌کردن ولایت مطلقه فقیه» ـ در نظام قانونی کشور همت بگمارند؛ حال آن‌که امروز این مطلب در ادبیات تخصصی مراکز علمی دانشگاه‌ها و حوزه‌های علمیه جایی ندارد.
همین شناخت غیر تخصصی از تمدن مهاجم غرب، ضرورت «ایجاد تمدن نوین اسلامی» را به سطح «جهت‌گیری» نظام محدود می‌کند و در سطح «ساختارها»، با عدول و تنازل از آن جهت‌گیری، به اضافه نمودن بعضی از سیاست‌های «فرهنگی» در برنامه‌ریزی‌های کشور اکتفا می‌شود. به عبارت دیگر، در عمل به جای رفتن به سمت لوازم علمی ایجاد تمدن نوین اسلامی، به تدوین چند سیاست (مانند توجه به اندیشه‌های حضرت امام‌(ره)، اسلام ناب) آن هم در بخش «فرهنگیِ» برنامه‌های کلان اکتفا شده است.
این در حالی است که از نظر جامعه‌شناسی، در یک جامعه، سه حوزه‌ «سیاسی، فرهنگی و اقتصادی» وجود دارد و شناخت تخصصی از تمدن غرب نیز نشان می‌دهد که متغیر اصلی در تهاجمِ تمدن غربی، بخش «اقتصادی» آن است و بخش «فرهنگ»، روبنای آن تمدن مهاجم است. در واقع مدیران و سیاستگذاران نظام، در برنامه‌ریزی‌ و اجرا به دنبال راه‌حل «فرهنگی» هستند که از منظر تمدن غرب، متغیر فرعی است.

برای ارتباط منطقی بین اندیشه مذهب و اندیشه دانشگاه، ابتدا با محور قراردادن ضرورت تحول در «روش شناخت» اندیشه مذهب، پیشنهاد استفاده از معرفت‌شناسی و روش‌شناخت غربی برای فهم از دین را مطرح کرده و آن را جایگزین فهم فلسفی (انتزاعی) می‌نماید.
بر این‌ ا‌ساس هزینه و مقدوراتِ سراسر کشور از جمله مراکز اسلامی، ائمه جمعه و جماعات، سازمانهای تبلیغی اسلامی برای تبلیغ و کار فرهنگی در معضلاتی مانند حجاب، ازدواج، ترویج قرآن و نماز صرف می‌شود؛ در حالی که تمامی این برنامه‌ها و عملکردها نسبت به ریشه‌ آسیب، در روبنای تمدن مهاجم قرار دارد. زیرا در فرهنگ و سبک زندگیِ تمدنِ مهاجم، همه چیز به «پول و سرمایه» تعریف می‌شود و ریشه‌ی تمامی آسیب‌ها و ناهنجاری‌هایِ فرهنگی به همین مطلب باز می‌گردد.
با توجه به این توضیحات، به طور کلی آسیبی که ادبیات انقلاب در مسئله «سبک زندگی» با آن مواجه است، عدم تولید مباحث محتوایی و علمی برای «ضرورت، موضوع و هدفِ» مبنای خود است. به همین دلیل است که تنها بخش‌های «اجرایی» برجسته می‌شود و در این بخش نیز فقط بُعد «فرهنگی» مورد توجه قرار می‌گیرد و در این بُعد نیز به جای کار فکری دقیق برای ریشه‌یابی مشکلات فرهنگی در ارتباط با مسائل سیاسی و اقتصادی، به روبناهای بخش فرهنگ توجه شده و راه‌حل‌های سطحی ارائه می‌گردد.

در مزا رآباد شـهر نیستی / اسـتخوان زندگی پوسـیده بود

مرگ وحشت با دهان اسـلحه / اسکلت ها را دهان بوسـیده بود

دیـو در تاریکی آن سـالـها / از تن آلاله ها ، جان می گـرفت

خون سرخ شاهدان نوشیده بود / عنجه هاشان را به دندان می گرفت

آدمی افسـون شـیطان پلید، / گوسـفندان راضی از چوپانشـان

گر کسی بیدار می شد ناکهان / کشته می شـد بی صدا یا بی نشان

در چنین ظلمت شب ایران زمین / ناگهان، نـوری درخشـیدن گرفت

روح روح ا… ، جان در تن دمید / ابر رحمـت نـیز باریدن گـرفت

آمد آن آرام جان از هجرتش / گوئیا آن شب شـده صبح سـپید

مردمانـش گشـته با هم متحد / نـور ایمـان در دل آنها دمـید

مردم بیدار گشـته می شـدند / هـمصـدا با رهـبر بیـدارگر

با غریو مشــتهای لالــه ها / دیـو شـد از کاخهایش در بـدر

نورحـق تابـید در دلهـای ما / دست ها دست خدایی گشته بود

نارها گشــته اســیرنـورها / موسـم جشن رهایی گشته بود

سالگشت دیگری ازره رسـید / تهنیت ایدوسـتان، همسنگران

شادی خود را کمی قسمت کنید / سهم دارند از شـماها دیگران

شاعر : سعید مطوری